Σκέψεις ενός ανήσυχου πολίτη

Όταν ιδρύθηκε η ΚΕΘΑ πριν δεκατρία χρόνια, η φιλοδοξία των ιδρυτικών μελών της ήταν να εμφανίσουν ένα καινούργιο δυναμικό πρόσωπο, μια ανεξάρτητη φωνή, μακριά από αγκυλώσεις και να αναλύουν τα διάφορα θέματα που αφορούσαν την Εθνική Άμυνα με όσο μπορούν αμερόληπτα και αντικειμενικά κριτήρια υπό το πρίσμα αποδεκτών και τεκμηριωμένων στρατηγικών δεδομένων και απόψεων.

Όπως ενοχλεί κάθε παρόμοια κίνηση, όταν δεν εξυπηρετεί συμφέροντα καθορισμένης ομάδος, έτσι συμβαίνει και με την ΚΕΘΑ  που βάλλεται ενώ της αποδίδονται τάσεις και προθέσεις αντίθετες με τα συμφέροντα όλων μας. Είναι γνωστό ότι η αλήθεια και η ανεξαρτησία είναι φαινόμενα επικίνδυνα και επιδιώκεται η πάταξη των φορέων τους απ’ όσους κρίνουν πως κινδυνεύουν απ’ αυτά. …

Ανοίγοντας μια παρένθεση αλλά σε διαφορετικό επίπεδο, χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν η πρώτη 11η Σεπτέμβρη στην Χιλή όταν με την απόλυτη στήριξη των Αμερικανών το πραξικόπημα του Πινοσέτ κατά του Αλιέντε επέβαλε δικτατορία στυγνή γιατί  δεν πρέπει και δεν μπορούν οι λαοί να αλλάζουν τα δεδομένα αναίμακτα και ειρηνικά. Θα ήταν “αρρώστια” που αν εξαπλώνονταν στην Ν. Αμερική, η παντοδυναμία των ΗΠΑ πήγαινε περίπατο, όπως αναφέρει η ίδια η εκτίμηση καταστάσεως του  Στέιτ - Ντεπάρτμεντ.

Άλλη περίπτωση αυτή της Κούβας.  Όχι τόσο για το τι έγινε αλλά για το ότι έγινε σε μια περιοχή που θεωρούσαν οι ΗΠΑ ότι ήταν καθαρά δική τους. Βλέπουμε λοιπόν από τότε πόσες φορές προσπάθησαν να ανατρέψουν τον Κάστρο και με τι πείσμα και επιμονή κρατάνε το "εμπάργκο" στην Κούβα μέχρι σήμερα. Αυτή είναι καθαρά συμπεριφορά Μαφίας, "δεν θα ησυχάσουμε μέχρι να σε εξοντώσουμε."

Κλείνοντας την παρένθεση, θα λέγαμε ότι αυτή η αντίδραση «Μαφίας» είναι γνωστή στα μέλη της ΚΕΘΑ αλλά και σε κάθε ορθά σκεπτόμενο άτομο. Για το λόγο αυτό με επιμονή, υπομονή και πραότητα συνεχίζουμε να παρουσιάζουμε τις θέσεις μας και τη γνώμη μας για αυτούς που έχουν τη δημοκρατική πολυτέλεια να δέχονται και να αναλύουν αυτά που διαβάζουν και ακούνε. Αν θέλουν τα ασπάζονται … αλλά να ξέρουν όλοι ότι " κάποιος τα είπε". Οι ποικίλες αντιδράσεις και τα κακεντρεχή σχόλια θα υπάρχουν πάντα.

Ποτέ όμως δεν φανταζόμασταν και ειδικά ο γράφων ότι θα έπρεπε να σχολιάσω την κατάσταση της υπό διάλυση χώρας μου. Η σημερινή κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα είναι τραγική. Η εμφανιζόμενη ως οικονομική κρίση, εκφεύγει από τα πλαίσια της καθαρά η και έστω τεχνητής οικονομικής κρίσης. Η σημερινή, ουσιαστικά αντισυνταγματική μειοψηφική κυβέρνηση, μαζί με όλα τα διεθνή αρπακτικά δεν θέλουν και δεν έχουν σκοπό να διορθώσουν τίποτα οικονομικά.

Απώτερος σκοπός είναι η σμίνθευση    του κράτους και η διάλυση της χώρας. Η ανησυχία απογειώνεται στη σκέψη πως πίσω και πάνω απ’ όλα στέκεται η εφιαλτική διαπίστωση ότι η τακτική της υπερδύναμης είναι η δημιουργία κρατών περιορισμένης εκτάσεως, δυνάμεως και οντότητας τα οποία είναι εύκολα διαχειρίσιμα. Εναλλακτική λύση αποτελούν οι "ζώνες ειδικής οικονομικής ευθύνης" σε ένα νεφέλωμα κράτους. Στην εφαρμογή του σχεδίου αυτού βοηθάει και η ανεξέλεγκτη εισροή μεταναστών τους οποίους καμία κυβέρνηση δεν προσπάθησε ποτέ να εντάξει στην Ελληνική κοινωνία. Αντίθετα τους επιτρέπεται να φυτοζωούν πουλώντας την πραμάτεια και την αξιοπρέπειά τους στο πεζοδρόμιο… Αποτέλεσμα; Η κοινωνία μας να δηλητηριάζεται από ξενοφοβία, ρατσισμό, φυλετικό μίσος, και πράξεις βίας τύπου Μανωλάδας!!

Η Τουρκία που διαβλέπει ότι της έρχονται τα χειρότερα προσπαθεί με διάφορες κινήσεις και πολιτικές να μεταθέσει σε βάθος χρόνου ή και να ματαιώσει ανάλογη με τη χώρα μας εξέλιξη.

Σήμερα η θεωρούμενη κυβέρνηση της χώρας, μας στερεί, απεμπολεί και καταργεί οτιδήποτε μπορεί να συγκρατήσει ή να συμβάλει στην συνοχή αυτής της πατρίδας. Η μερίδα των πολιτικών των κυβερνώντων Κομμάτων ιδίως, που δεν αφήνει μύγα στο σπαθί της όταν πρόκειται για τα δικά της (εν πολλοίς αντισυνταγματικά) προνόμια, εγκλωβισμένη εκών - άκων σε μια εθνοπροδοτική " διαδικασία ", γιατί πολιτική σίγουρα δεν είναι, έχει εγκαταλείψει τον πολίτη και σπρώχνει τον τόπο κατά κρημνών.

Παράλληλα κανενός από τους κυβερνώντες δεν ιδρώνει το αυτί. Ουδείς  απαρνιέται αυτά τα προνόμια, τις ασυλίες, τις παραγραφές ευθυνών, την αγαστή συνεργασία με τον ΣΕΒ την τρόικα και κάθε είδους φοροδιαφεύγον λαμόγιο.

Προσλαμβάνουν ακόμα και σήμερα προσκείμενους απολύοντας τους άχρηστους για αυτούς σκεπτόμενους πολίτες,  συμβάλλοντας περαιτέρω στην εξαθλίωση σχεδόν το σύνολο της κοινωνίας ακόμα και αυτής της μεσαίας τάξης.  Με μια λέξη τη λαό, καθώς κοινωνία είναι το  σύνολο που λογαριάζει ως μέλη της τόσο τον εφοπλιστή όσο και τον ματσακονιστή! Και η εξαθλίωση αφορά φυσικά τον ματσακονιστή … Όσο για τους επικυρίαρχους και της αποκαλούμενης διεθνούς άρχουσας Τάξης, αυτοί αισθάνονται άκρως ικανοποιημένοι από το μέχρι τώρα αποτέλεσμα της εφαρμογής της παγκόσμιας μονοπωλιακής και εξαθλιωτικής πολιτικής που εφαρμόζεται κατά τα φαινόμενα πιλοτικά, με τόση σφοδρότητα στην Ελλάδα!

Η άλλη των εξουσιών, η Δικαστική, προ πολλού ταλαιπωρείται από μια εκτελεστική εξουσία που τη θέλει ακριβώς έτσι, πνιγμένη στη πολυνομοθεσία και τις ατέρμονες διαδικασίες για άσκηση του Δικαίου χωρίς να απουσιάζουν και από μερίδα των λειτουργών της στοιχεία που χαρακτηρίζουν και τους κυβερνώντες. Δεν είναι τυχαία η οργή του κόσμου αφού διαπιστώνει πως  ο πλουτισμός μέσω απαράδεκτων νομότυπων  δικαστικών αποφάσεων τελικά αφαιρεί από τους λοιπούς μέρος απ’ όσα περισσεύουν από την καταλήστευση των τοκογλύφων, των μεσαζόντων, των κλεφτών κάθε είδους. Έχει χαθεί η ελπίδα που περιμένει να αποδίδεται δικαιοσύνη εκεί όπου το δίκαιο του πολιτικού είναι υπεράνω του δικαίου του κράτους, το δίκαιο του κράτους υπεράνω αυτού του πολίτου και το δίκαιο του οικονομικά ισχυρού υπεράνω όλων! Ακόμα και αυτό το Σύνταγμα δεν λαμβάνεται υπ' όψιν.

Λίγοι είναι αυτοί που προσπαθούν να αντισταθούν στο τέρας της ανομίας που έχει διαμορφωθεί αλλά οι δυνατότητες τους είναι ελάχιστες και εν πολλοίς καταδικασμένες.

Μέσα στο σάπιο αυτό πλαίσιο και για να ολοκληρωθεί το κακό διαλύουν σιγά σιγά αλλά συστηματικά την υγεία, τις κοινωνικές παροχές, το στράτευμα αλλά και χειρότερο όλων, την παιδεία! Διαλύουν το μέλλον του τόπου καταργώντας θέσεις και σχολεία, ΤΕΙ και ΑΕΙ δίνοντας τη θέση τους σε ιδιωτικά αντίστοιχα που καμία σχέση με Εθνική παιδεία έχουν αλλά εντάσσονται στο πλέγμα της αγοράς και της εξάρτησης του συστήματος που υπηρετούν. Πεπαιδευμένοι πολίτες είναι επικίνδυνοι ενώ ειδικευμένοι σε ένα αντικείμενο εύκολη λεία και διαχειρίσιμος ανθρωποπολτός.

Επειδή όμως η φύση δεν τους ρωτάει αν ένα άτομο θα γεννηθεί έξυπνο ή ακόμα και ιδιοφυές, έχουν φροντίσει και γι’ αυτό. Στερούν κάθε προοπτική εξέλιξης, πέραν αυτής του σερβιτόρου, εντός Ελλάδος. Κανένα μέλλον! Οποιαδήποτε ένδειξη εξυπνάδας, δραστηριοποίησης και πρωτοβουλίας πρέπει να αντιμετωπίζεται από το σύστημα μετά μεγίστης καχυποψίας.! Τους ωθούν λοιπόν στο εξωτερικό όπου τους υποδέχονται με ανοικτές αγκάλες, κυρίως στη Γερμανία η οποία ποντάρισε και σ' αυτό.

Υπάρχει σήμερα άνθρωπος στην Ελλάδα που να πιστεύει ότι πάμε προς τη σωστή κατεύθυνση; Όταν βυθίζεται το πλοίο πρώτα τα ποντίκια το εγκαταλείπουν, έτσι βλέπουμε βιομηχανίες να φεύγουν και επενδυτές να μην έρχονται, όπως δεν πήγαν και στη Βουλγαρία τόσα χρόνια.

Υπάρχει «ένστολος» στην Ελλάδα σήμερα που πίστεψε στα ψέματα Σαμαρά στην ΔΕΘ "δεν θα ξεχάσουμε τους ένστολους"; Υπάρχει σήμερα άνθρωπος που πιστεύει πως αν μια κατηγορία εργαζομένων (π.χ. οι στρατιωτικοί εκ των συντριμμένων οικονομικά, ή οι δικαστικοί και οι golden boys εκ των αντιθέτων) ευνοηθούν περισσότερο των λοιπών,  θα διορθωθεί το όλο σύστημα που σαπίζει κάθε μέρα και περισσότερο;

Η ευνομία και η πρόοδος έρχεται όταν όλοι οι τομείς αναπτύσσονται παράλληλα ή σχεδόν παράλληλα και αυτό δεν είναι ορατό στην Ελλάδα, ούτε φαίνεται ότι θέλουν να το κάνουν, αλλά σίγουρα δεν μπορείς να στηρίξεις τρίποδο στο ένα πόδι.

Οι τομές που πρέπει να γίνουν είναι μεγάλες και αιματηρές, να γίνει αυτό κατανοητό απ' όλους μας, γιατί αν μετά τις εκλογές η νέα κυβέρνηση που θα προκύψει παίζει στο παιχνίδι που έχει στηθεί σήμερα δεν θα αλλάξει τίποτα.

Είναι πάμπολλα τα ζητήματα στα οποία θα μπορούσα να αναφερθώ που συνηγορούν και τεκμηριώνουν την άποψη μου. Θα σταματήσω εδώ λέγοντας ότι έχουν καταφέρει να στρέψουν τους μεν εναντίον των δε, κοινωνικός αυτοματισμός λέγεται, οι ιδιωτικοί κατά δημοσίων, γιατροί κατά δικηγόρων στρατιωτικοί κατά ΔΕΚΟ, ο Γιάννης κατά Φόντα αλλά όλοι υφιστάμεθα τις παράνομες μειώσεις των δικαιούμενων από τη συμμετοχή μας σε μια οργανωμένη κοινωνία.

Το ιδανικό θα ήταν να μην κοιτάμε καχύποπτα τον διπλανό μας σε μια προσπάθεια να δούμε τι μπορεί να κάνουμε όλοι ενωμένοι και αποφασισμένοι, έστω και για μία φορά μόνο. Στην ΚΕΘΑ και όχι μόνο έχουμε πεισθεί όμως ότι αυτό το «όλοι» έχει αποδειχθεί από την ζωή ουτοπικό … Υπάρχουν τρικλοποδιές και δούρειοι ίπποι! Άλλωστε τα διάφορα συμφέροντα δεν θα άφηναν τα πράγματα να προχωρήσουν αντίθετα στους στόχους τους, χωρίς εμπόδια, χωρίς μάχη. Επομένως ας αντιδράσουμε για να παραχθεί ενέργεια, αλλά μαζί με όσους βαδίζουν αγωνιστικά! Και είμαστε πολλοί!

[1] Μινύθω = Ελαττώνω, μειώνω, εκμηδενίζω, φθίνω, λιγοστεύω, περικόπτω. Εξ ου και το λατινικό minimum, το αγγλικό minimise και η μίνη φούστα.Σμινθεύς   = Αυτός που εξασθενίζει τον αντίπαλο. Οι μύες ή αρουραίοι βγαίνουν συνήθως το βράδυ και ο Απόλλων (το φως) τους μειώνει. Ο Σμινθεύς Απόλλων απεικονίζεται κρατώντας έναν μυν.

21 Σεπτεμβρίου 2013

Γιώργος Ποταμιάνος, υποναύαρχος (εα) ΠΝ,

Ιδρυτικό μέλος της Κίνησης για την Εθνική Άμυνα, (ΚΕΘΑ)

... Download ...

 

Και τώρα τι κάνουμε;

Στον απόηχο των εαρινών κινητοποιήσεων των αποστράτων, βιώνουμε πλέον μια απόλυτη σιωπή και απραξία.

 

Αναρωτιέται κάποιος,  

  • · Αποκαταστάθηκαν άραγε οι κυβερνητικές ληστρικές επιθέσεις στις συντάξεις μας;
  • · Επιστράφηκαν τα, με πολύπλευρους τρόπους,  κλεμμένα χρήματα των ταμείων μας;
  • · Οι ιατροφαρμακευτικές και νοσοκομειακές παροχές που απολαμβάνουμε  είναι αντίστοιχες μ’ αυτές που αναλογούν στον σημερινό άνθρωπο;
  • · Τα παιδιά μας βρήκαν άραγε δουλειές, μέσα σε ανθρώπινες εργασιακές συνθήκες και με αμοιβές που καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες τους;
  • · Μήπως η υπεράσπιση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, είναι στο επίπεδο που μας κάνουν υπερήφανους;
  • · Μήπως η δικομματική κυβέρνηση, δίνει τη δυνατότητα στο προσωπικό των  Ενόπλων Δυνάμεων, να επιτελέσει αποτελεσματικά το έργο της υπεράσπισης των συνόρων της πατρίδας μας και της προάσπισης της αξιοπρέπειας του λαού μας;

Γνωρίζουμε όλοι καλά, ότι τίποτε απ’ τα προαναφερθέντα δεν συμβαίνει. Η προ μηνών τραγική κατάσταση, έχει ήδη επιδεινωθεί ανατριχιαστικά, ξεπερνώντας κάθε όριο ανθρώπινης αντοχής. Βιώνουμε τον ακατάπαυστο καταιγισμό νέων ληστρικών μέτρων στα ήδη ανύπαρκτα εισοδήματά μας. Μετά απ’ αυτά, εύλογα γεννούνται ερωτήματα, σχετικά με τη στάση των ηγεσιών των ενώσεων αποστράτων (ΕΑΑΣ, ΕΑΑΝ, ΕΑΑΑ), αλλά και των αποκαλούμενων ανεξάρτητων ενώσεων.

Για τους μεν πρώτους, είναι πασιφανές, ότι απολαμβάνουν αυτάρεσκα, την κατά ιδία  δήλωση θεσμική τους πρωτοκαθεδρία, εξαγοράζοντας τη «λαϊκή συμμετοχή και υποστήριξη» των αποστράτων, παρέχοντας στους θαμώνες των εντευκτηρίων τους, φτηνό καφέ και κούρεμα, αποκρύπτοντας σκόπιμα την θεσμική τους αδυναμία αλλά και άρνηση ουσιαστικής  αντιπαράθεσης με τον πολιτικό τους προϊστάμενο, δηλαδή την ίδια την κυβέρνηση. Ξεχνούν όμως ότι τις πρωτοκαθεδρίες τις δίνει ο λαός, αυτοί που αγωνίζονται κι αποτελεί αυτό ανταμοιβή κι ευθύνη, γι’ αυτούς που ΠΟΛΕΜΟΥΝ στο πλάι του, στηρίζοντας τα συμφέροντά του. Βέβαια προσπάθησαν λυσσαλέα να μαντρώσουν τους απόστρατους, σε συγκεντρώσεις εκτόνωσης της οργής τους, καπηλευόμενοι ξεδιάντροπα το αγνό, αληθινά ενωτικό και μαχητικό τους αίσθημα και η προσπάθειά τους είχε αποτέλεσμα. Ο σοφός όμως λαός λέει: «ο ψεύτης και ο κλέφτης το πρώτο χρόνο χαίρονται».

Για τους δεύτερους, τις ανεξάρτητες ενώσεις, με προεξάρχουσες την ΑΝΕΑΕΔ και την ΑΚΙΣ, η απορία είναι η ίδια. Σ’ αυτές τις δραματικές στιγμές που ζούμε, τι κάνουν; Την απάντηση την δίνει η ίδια η μίζερη πραγματικότητά τους. ΤΙΠΟΤΕ ή ΣΧΕΔΟΝ ΤΙΠΟΤΕ. Βρίσκονται σε ένα status, απόλυτα αντίστοιχο στο ρόλο που έπαιξαν τους τελευταίους μήνες.  Ένα ρόλο που είχε σαν συνέπεια την ενεργοποίηση του ακριβοδίκαιου αισθητήριου, των οικτρά διαψευσμένων προσδοκιών όσων αληθινά και μαχητικά, αρχικά τις στήριξαν. Συνέπεια αυτού δεν θα μπορούσε παρά να είναι, η σταδιακή τους νανοποίηση. Η με νομοτελειακό τρόπο, υποβάθμιση και εξαφάνισή τους, αν δεν αλλάξει κάτι. Αποτελεί δε αυτό αναμενόμενο αποτέλεσμα του κατά περίπτωση συνειδητού και συστηματικού  αποκλεισμού των μελών τους απ’ τη συμμετοχή τους στη λήψη αποφάσεων, απ’ την προσπάθεια επιφανών στελεχών τους να  παρελκύσουν τα μέλη που ανήκουν στους φορείς τους, προς την εκλογική πελατεία πολιτικών κομμάτων, απ’ τον αριβισμό (πορεία ανέλιξη)  μελών των ηγεσιών τους, απ’ την παντελή έλλειψη πολιτικής συλλογικών δράσεων, απ’ την  θολή έως ύποπτη επίκληση μιας δήθεν ενωτικής πορείας των αποστράτων, ανάγοντας αυτή σε αυτοσκοπό, όμως λησμονώντας σκόπιμα να προσδιορίσουν τις παραμέτρους αυτής της ενότητας και τέλος απ’ την άρνηση οργανωμένης συμπόρευσης των διεκδικητικών δράσεων των φορέων αποστράτων με τον υπόλοιπο λαό, για διεκδίκηση λύσεων στα κοινά μας προβλήματα. Οι ηγεσίες αυτών των φορέων, ας ανατρέξουν στις πρωτόγνωρες για τα χώρο συγκεντρώσεις που συνδιοργανώθηκαν απ’ τις ανεξάρτητες ενώσεις και φορείς, το  Σεπτέμβρη του 2012, παρ’ όλη την αντίθεση των ΕΑΑ αλλά και της ΑΚΙΣ. Ας σταματήσουν λοιπόν κάποια απ’ τα μέλη των διοικήσεών τους, την έκφραση της καθόλου τυχαίας άποψης «δεν κάνουμε τίποτε, γιατί ούτε ταξί δεν καταφέρνουμε να γεμίσουμε».

Η κλεψύδρα του χρόνου αντίδρασής μας, έχει αδειάσει προ πολλού.  Η «αγωνιστική» και «μαχητική» επιστολογραφία προς «αξιότιμους» ή μη υπουργούς, απλά αποθρασύνει αυτούς που έχουν την εντολή για την εφαρμογή της πολιτικής που μας βιάζει, παραπέμποντας στη λαϊκή παροιμία, «χέστ..κε η φοράδα κι έσταξε η ουρά της». Οι δήθεν μαχητικές επισκέψεις διοικήσεων φορέων αποστράτων σε κυβερνητικά στελέχη, δεν αποτελούν παρά το ξεμπρόστιασμα της ενδοτικότητάς τους, έργο που είδαμε κατ’ επανάληψη.

Πιστεύω ότι η ανάληψη άμεσων και δυναμικών πρωτοβουλιών, για ανοικτές, μαζικές, δημοκρατικές και μαχητικές δράσεις, είναι πλέον αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε. Η σύγκρουση με τους δυνάστες μας, με τους δυνάστες του λαού μας, πρέπει να είναι σταθερή μας επιδίωξη.

Μια σύγκρουση που είναι αναγκαίο να μας βρει ενωμένους. Ενωμένους όμως σε μια κατεύθυνση πραγματικής ρήξης μ’ ότι γεννά τα προβλήματά μας , σε μια κατεύθυνση που καθαρά θα στηρίζει τα συμφέροντα του κλάδου μας.

Σύμμαχοι και συμμαχητές μας, πρέπει να είναι οι υπόλοιποι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, ο χειμαζόμενος ελληνικός λαός.

Ο αγώνας είναι η μόνη λύση.

 

ΣΗΜ: Η εκτεταμένη ενασχόλησή μου στο παραπάνω κείμενο, με τα δρώμενα στο χώρο των ανεξαρτήτων ενώσεων, απλά δείχνει την βαθιά κι αταλάντευτη πεποίθησή μου, ότι ΜΟΝΑΔΙΚΗ λύση στα προβλήματά μας αποτελεί, η ενεργή συστράτευση όλων μας σ’ αυτές, γυρίζοντας τη πλάτη στις κυβερνητικές υπηρεσίες χειραγώγησης των αποστράτων, δηλαδή τις ΕΑΑ. Όταν δε αυτή η συστράτευση γίνει ενεργητική, τότε οι θλιβεροί θιασώτες της ενδοτικότητας, που σήμερα φορούν το φερετζέ της ηττοπάθειας, απλά δεν θα έχουν θέση στον αγώνα μας.

 

Νίκος Παπαναστάσης

Αξιωματικός ΣΞ

Μέλος της Γραμματείας της ΚΕΘΑ

Μέλος του ΔΣ της ΑΝΕΑΕΔ

... Download ...

 

Κινητοποιήσεις ή Ακινητοποίηση;

Πέρασε καιρός από τις μοναδικές και γιατί όχι μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις του κλάδου μας για τη διεκδίκηση των δίκαιων αιτημάτων μας. Τι συνέβη στο μεταξύ και υπάρχει αυτή η σημαντική ασυνέχεια, μήπως μια γενικευμένη αντίληψη του ότι τίποτα δεν γίνεται; Μήπως οι θεσμικές οργανώσεις Ν.Π.Δ.Δ. αφού προσπάθησαν να δημιουργήσουν κάποιες γοητευτικές εντυπώσεις, αποσύρθηκαν στο θρόνο τους, ενώ παράλληλα έχουν αναλάβει το ρόλο να κατασβήνουν ταυτόχρονα τις φωτιές αν και όπου αυτές εμφανίζονται;

Όσο δε για κάποιους <<Ανεξάρτητους>>, ελπίζουμε λόγω απειρίας, πολλές φορές μιλάνε για δράση αλλά η πρακτική τους μόνο να την εμποδίσει με ασφαλέστερο τρόπο καταλήγει.

Τι μας ζητάνε:

•          Να υποβαθμίσουμε τη νοημοσύνη μας.

•          Να αποβλακωθούμε με τη θέλησή μας.

•          Να παρακαλάμε το Θεό να λυπηθεί τα πλάσματά του.

και τελικά "άνευ αντιλογίας" να τους αφήσουμε:

•          Να κόβουν μισθούς και συντάξεις.

•          Να καταστρέφουν τις εργασιακές σχέσεις.

•          Να ρίχνουν στην ανεργία - την πιο σκληρή και διαχρονική βία - χιλιάδες εργαζομένους.

•          Να μας μετατρέψουν σε ζητιάνους.

Επιδιώκουν να μας αποσπάσουν από την πολιτική πραγματικότητα. Έπαψε μήπως η ανάγκη μας για γνώση και μόρφωση και η ανάγκη για ευτυχία και μια ευτυχισμένη ζωή;

Οφείλουμε όλοι μας να καταδικάσουμε στη συνείδησή μας όλους αυτούς που μας έταξαν, εξαπάτησαν, τρομοκράτησαν και τελικά μας εξαθλίωσαν. Να πάψουμε να εμπιστευόμαστε αυτούς που πιστεύουν ότι έχουν το δικαίωμα να διευθύνουν τις τύχες μας.

Μπορούμε και πρέπει να ανακάμψουμε αν θέλουμε να δούμε άσπρη μέρα και για μας.

 

Φωτιάδης Τριαντάφυλλος

... Download ...

 

Η ΚΕΘΑ καλεί όλους τους συναδέλφους

Καλούμε όσους από τους συναδέλφους: 

  • · δεν έχουν αποδεχτεί / συμβιβαστεί με το πετσόκομμα της σύνταξης,  
  • · δεν τους περισσεύουν για να πληρώνουν τα κάθε μορφής χαράτσια και την καλοπέραση των τοκογλύφων, των λαμόγιων και των συνεργατών τους, με λίγα λόγια των κάθε λογής κλεφτών  
  • · θέλουν να σωθεί από το ξεπούλημα η δημόσια περιουσία, η ενέργεια, το νερό, τα νοσοκομεία, η γη, η θάλασσα και ο αέρας της χώρας μας, κλπ 
  • · θέλουν να ανορθώσουν,  την αξιοπρέπεια και τις ελπίδες του λαού μας 
  • · δεν συγκαταλέγονται μεταξύ αυτών που «τα έφαγαν μαζί» με τους πολιτικούς που κυβέρνησαν τον τόπο,  
  • · δεν περιμένουν ότι τα πράγματα θα αλλάξουν προς το καλύτερο μόνα τους 
  • · δεν περιμένουν να μάθουν κάποια «καλά» νέα από την τηλεόραση,  
  • · δεν αρκούνται μόνο σε επιστολές διαμαρτυρίας και … εποικοδομητικές προτάσεις  
  • · δεν περιορίζονται στην απόκρουση αποκλειστικά επιμέρους «αδικιών», και «λαθών» της ακολουθούμενης πολιτικής, 
  • · έχουν απογοητευτεί από αναποτελεσματικούς αγώνες, 
  • · δεν περιμένουν να τους σώσουν μεσσίες και από μηχανής θεοί,  
  • · είναι διατεθειμένοι να βάλουν πλάτη στους αγώνες που απαιτούνται, αφήνοντας στην άκρη το τηλεκοντρόλ και το πληκτρολόγιο,

Να

  • · πλαισιώσουν τους φορείς του χώρου που αγωνίζονται πραγματικά και συντονισμένα,
  • · συμβάλλουν με την γνώμη τους προκειμένου να διαμορφωθούν αποφάσεις για αγωνιστικές δράσεις διαρκείας

Ώστε να μπει φρένο στη λαίλαπα των κυβερνητικών μέτρων και να αλλάξει πραγματικά η πολιτική που μας έφτασε ως εδώ,

Για μια ζωή που θα καλύπτονται όλες οι σύγχρονες ανάγκες οι δικές μας, των παιδιών και των εγγονών μας, των συγγενών και φίλων, των γειτόνων μας.

11 Σεπτεμβρίου 2013

Η Γραμματεία της Κίνησης για την Εθνική Άμυνα

Για Επιτυχημένο Διεκδικητικό Αγώνα

 

Μπορεί ο διεκδικητικός αγώνας των στρατιωτικών να έχει θετικό αποτέλεσμα ; Είναι ένα κρίσιμο ερώτημα  που λίγο πολύ απασχολεί όλους τους στρατιωτικούς . Από την απάντηση εξαρτάται και η τοποθέτηση υπέρ η κατά των  αγωνιστικών διεκδικήσεων. Γιατί, προφανώς , αν κάποιος πιστέψει ότι  δεν πρόκειται να κερδίσει  αγωνιζόμενος και τίποτα δεν θ’ αλλάζει γιατί να μπει στη δοκιμασία του αγώνα ; Θα προτιμήσει να μένει στο σπίτι του παρακολουθώντας τις εξελίξεις από τον καναπέ ενώ ένα κύμα μοιρολατρίας θα παραλύει κάθε υπόλειμμα διάθεσης για αντίδραση.

Αυτή την τελευταία θέση είναι αυτό που θέλει και επιδιώκει με κάθε τρόπο η κυβέρνηση γιατί γνωρίζει ότι η απογοήτευση των εργαζομένων είναι ο καλύτερος σύμμαχός της στην συνέχιση εφαρμογής των περιοριστικών πολιτικών της. Είναι ακόμα κι ο απρόσμενος συνήγορος της γιατί της δίνει τη δυνατότητα ν’ ερμηνεύει την αποχή από τους αγώνες σαν επιδοκιμασία των μέτρων φτωχοποίησης του λαού που κάθε μέρα παίρνει.

Και το επόμενο κι αναγκαίο  ερώτημα είναι θ’ αφήσουμε τη μοιρολατρία να μας καταβάλλει και να είμαστε απλά ικανοποιημένοι γιατί ακόμα  δεν έχουμε εξαθλιωθεί στον ίδιο βαθμό που έχουν εξαθλιωθεί  άλλοι συνάνθρωποί μας ;  Η απάντηση δεν μπορεί παρά Ένα είναι μια και απόλυτα κατηγορηματική. Όχι στη μοιρολατρία,  γιατί είμαστε ελεύθερα σκεπτόμενοι  άνθρωποι κι η ελευθερία μας αυτή δεν μας επιτρέπει να δεχόμαστε τις ερμηνείες ότι  τα εις βάρος μας τεκταινόμενα είναι η αναγκαία και αναπόφευκτη συνθήκη για την ανόρθωση της οικονομίας της χώρας.

Οι μνημονιακές κυβερνήσεις των τελευταίων τριών χρόνων κατάφεραν να περικόψουν τουλάχιστον κατά 50 % μισθούς και συντάξεις χωρίς να συναντήσουν ιδιαίτερα μεγάλη αποτρεπτική αντίδραση. Ακόμα προχώρησαν σε χιλιάδες απολύσεις και οδήγησαν στο κλείσιμο πολλών επιχειρήσεων. Πέρα όμως από αυτά και άλλες  «αγαθοεργίες» της (ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, κλείσιμο νοσοκομείων σχολείων κτλ) κατάφεραν  κάτι αδιανόητο για άλλες εποχές. Έβγαλαν δηλαδή τους στρατιωτικούς  στους δρόμους. Όμως τρόμαξαν πολύ μ’ αυτό τους το έργο. Είδαν τον τεράστιο κίνδυνο που εγκυμονούσε για συνέχιση της οικονομικής τους πολιτικής οι κινητοποιήσεις των στρατιωτικών και προσπάθησαν να επανορθώσουν. Τι έκαναν δηλαδή ;  Έδωσαν  τα γνωστά αντίδοτα γι αυτές τις περιπτώσεις.  Πρώτον εξαπέλυσαν ένα κύμα τρομοκρατίας στους ε.ε. με σκοπό « να συμμορφωθούν προς τας υποδείξεις» και να μη ξανακατέβουν στους δρόμους. Και δεύτερον αξιοποίησαν τις  αμφιταλαντευόμενες θέσεις  εκείνων των ενώσεων αποστράτων των υπαγομένων στο Υπουργείο Άμυνας καθώς και μερικών άλλων αυτοονομαζόμενων ανεξάρτητων. Τι έκαναν αυτές οι ενώσεις ;  Μαζί με άλλους φορείς διοργάνωσαν ανοιχτές εκδηλώσεις διαμαρτυρίας και διεκδίκησης. Η ανταπόκριση των στρατιωτικών ήταν μεγαλειώδης και πέρα από κάθε προσδοκία. Το μέγεθος, το πάθος κι η αγωνιστική διάθεση χρωμάτισε τις συγκεντρώσεις. Τα μηνύματα λοιπόν ήταν ευοίωνα για τη συνέχιση του αγώνα . Τι έκαναν όμως οι θεσμικές ενώσεις και οι συνοδοιπόροι τους ; Ανταποκρίθηκαν στην εξουσιοδότηση που πήραν από τους χιλιάδες στρατιωτικούς  για συνέχιση και κλιμάκωση των αγωνιστικών διεκδικήσεων ;  Δυστυχώς δεν θέλησαν να πάρουν τα μηνύματα. Το μόνο που έκαναν ήταν να κατηγορήσουν για διασπαστές της ενότητας όλους εκείνους που παρέμειναν συνεπείς στη αγωνιστική συνέχεια.  Πέρασε αρκετός καιρός από τις κινητοποιήσεις και δεν έχει ακουστεί ούτε λέξη από τις ενώσεις ΝΠΔΔ. Γιατί άραγε δεν έκαναν καμιά προσπάθεια να συνεχίσουν μόνοι τους τον αγώνα χωρίς « τους διασπαστές» ;  

Οι συγκεκριμένες επιλογές των θεσμικών και των συμμάχων τους είχε το επιθυμητό για την κυβέρνηση αποτέλεσμα. Η απογοήτευση εισχώρησε στους στρατιωτικούς  με αποτέλεσμα να αδρανοποιηθεί κάθε αγωνιστική διάθεση, ο καθένας τραβήχτηκε στον εαυτό του και παραδόθηκε στους τηλεοπτικούς προπαγανδιστές των κυβερνητικών μέτρων που κόβουν μισθούς, συντάξεις, σπρώχνουν στην ανεργία το ανθρώπινο δυναμικό της χώρας, ξεπουλούν την δημόσια περιουσία.

Είναι όμως καιρός να γυρίσουμε στο αρχικό ερώτημα και να το συμπληρώσουμε μ’ ένα άλλο. Αλήθεια όλα χάθηκαν ;  Για ν’ απαντήσουμε θα προστρέξουμε σε γνώριμες από το επάγγελμά μας αλήθειες. Μία από αυτές λέει ότι στην  έκβαση μιας μάχης κυρίαρχο ρόλο παίζει ο συσχετισμός των αντιπάλων δυνάμεων, η στρατηγική και η τακτική. Στη σημερινή συγκυρία αντίπαλες δυνάμεις είναι από τη μια τα κυβερνητικά μέτρα και από την άλλη όλοι οι εργαζόμενοι . Όσο μεγαλύτερη κι ενιαία είναι η αντίδραση των εργαζομένων, εννοείται μαζί και των στρατιωτικών, τόσο δυσκολότερη γίνεται η λήψη αντεργατικών μέτρων . Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι οι μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις των στρατιωτικών αν είχαν συνέχεια οι εξελίξεις θα ήταν διαφορετικές, θα ήταν δύσκολη έως αδύνατη η λήψη περιοριστικών οικονομικών μέτρων .  Μια συγκέντρωση διαμαρτυρίας  δεν ενοχλεί ιδιαίτερα την κυβέρνηση. Όμως τις  επαναλαμβανόμενες τις φοβάται γιατί  ανατρέπουν τα εις βάρος του λαού μέτρα.

Επομένως μόνο η συνέχιση του αγώνα είναι αυτή που θα  σταματήσει τα εις βάρος των στρατιωτικών  μέτρα, γιατί αυτά θα συνεχιστούν, δεν έχουν τελειώσει  και επί πλέον θα δώσει προοπτική για λήψη άλλων μέτρων ωφέλιμων στους εργαζόμενους.  Το θετικό είναι ότι η αγωνιστική διάθεση δεν εξέλειπε από τους στρατιωτικούς. Απλά αυτή την περίοδο έχει  αδρανοποιηθεί. Η αδρανοποίηση είναι παροδική . Επαναδραστηριοποίηση θα γίνει με τις συχνές συναντήσεις όπου θα γίνεται μια παραγωγική ανταλλαγή απόψεων σκέψεων και προτάσεων . Μόνο μ’ αυτό τον τρόπο θα επανέλθει η αγωνιστικότητα και θα προχωρήσουμε σ’ αυτό που επιβάλουν οι άγριες συνθήκες των ημερών μας.

Και δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι ο αγώνας που δεν δίνεται είναι οριστικά και μαθηματικά χαμένος. Ενώ αυτός που θα δοθεί έχει πιθανότητες επιτυχίας  κι οι οποίες πιθανότητες  είναι ευθέως ανάλογες με την αποφασιστικότητα και τον αριθμό των στρατιωτικών  που θα μπαίνουν στον αγώνα. 

 

16/9/2013

 

Αριστείδης Γιαννόπουλος

... Download ...

 

Εγέρθητι

ΕΓΕΡΘΗΤΙ…….

 

Η πασίγνωστη “εντολή” στους έχοντες την τιμή να αποτελέσουν μαθητές στρατιωτικών σχολών αλλά και να υπηρετήσουν εις τας Ενόπλους Δυνάμεις  έφτασε επιτέλους η ώρα να λάβει την σημασία της.
ΕΓΕΡΘΗΤΙ  λοιπόν συνάδελφοι ΟΧΙ για τους αρχαιότερους, ΟΧΙ για τους ανώτατους, ΟΧΙ για τους αρχηγούς του στρατεύματος, ΟΧΙ για τους έχοντες και κατέχοντες την εξουσία και το πάνω χέρι στην διακυβέρνηση.
ΕΓΕΡΘΗΤΙ γιατί αυτό επιβάλλει η επιβίωση του Ελληνικού λαού του οποίου ορκιστήκαμε την ασφάλεια και την ευημερία.
ΕΓΕΡΘΗΤΙ……. Για τα σύνορά μας
ΕΓΕΡΘΗΤΙ……. Για την αξιοπρέπειά μας

ΕΓΕΡΘΗΤΙ……. Η πλατεία Κλαυθμώνος περιμένει τα εν ενεργεία και εν αποστρατεία στελέχη να δώσουν δυναμικό παρών στην διαδήλωση της 9ης Μαρτίου 2013.

 

ΞΙΦΟΜΑΧΟΣ