Από το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού ανακοινώνεται ότι την Τετάρτη 13 Ιουλίου 2016 πραγματοποιήθηκε η μεταστάθμευση από το στρατιωτικό αεροδρόμιο Ελευσίνας στις εγκαταστάσεις της Ελληνικής Αεροπορικής Βιομηχανίας, του πρώτου αεροσκάφους ναυτικής συνεργασίας P3B-Orion από τα πέντε συνολικά, στο πλαίσιο προγράμματος εκσυγχρονισμού μέσης ζωής των εν λόγω αεροσκαφών.
Τον Φεβρουάριο του 2017 αναμένεται να παραλάβει το Πολεμικό Ναυτικό πρώτο αεροσκάφος ναυτικής συνεργασίας της ενδιάμεσης συμφωνίας.
Παράλληλα κινούνται οι διαδικασίες για την επανεργοποίηση της 353 Μοίρας Ναυτικής Συνεργασίας που θα επιχειρεί από την 112 Πτέρυγα Μάχης της Ελευσίνας. Η απόφαση του ΚΥΣΕΑ προβλέπει τον εκσυγχρονισμό πέντε αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας του πολεμικού ναυτικού “P-3 Orion”, έναντι 500 εκ. δολαρίων στο πλαίσιο διακρατικής συμφωνίας με την κυβέρνηση των ΗΠΑ. Τα αεροσκάφη αυτά είχαν αποκτηθεί δωρεάν από τις ΗΠΑ [την περίοδο 1991-1992], είναι σήμερα ηλικίας 25 ετών και ο εκσυγχρονισμός τους θα τους δώσει παράταση ζωής για ακόμα 15.000 ώρες. Το πρόγραμμα αναβάθμισής τους είχε ενεργοποιηθεί σε απόφαση ΚΥΣΕΑ από το 2012. Ο εκσυγχρονισμός των αεροσκαφών θα γίνει από την Lockheed Martin στην Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία [ΕΑΒ] και άλλες ελληνικές εταιρείες ως υποκατασκευαστές κρίσιμων συστημάτων που θα ενσωματωθούν στα παλιά αεροσκάφη. Με την ανάθεση της δουλειάς στην ΕΑΒ εξασφαλίζεται εργασία για 7 χρόνια. Τα αεροπλάνα “P-3 Orion” πετούσαν κανονικά μέχρι το 2009.
Το κάθε αεροσκάφος «P -3» μπορεί να πετά επί 12 ώρες συνεχώς και να ελέγχει τεράστιες περιοχές του Αιγαίου και της νοτιοανατολικής Μεσογείου. Τι ελέγχει; Από κινήσεις υποβρυχίων και πλοίων μέχρι μεταναστευτικές ροές, κλπ. Το θέμα δεν είναι κυρίως “ελληνικό” αλλά ΝΑΤΟϊκό. Το NATO θέλει κάθε μέρα για τις δικές του ανάγκες εναέρια επιτήρηση σε Αιγαίο και νοτιοανατολική Μεσόγειο. Χωρίς αεροπλάνα αυτό δεν μπορούσε να γίνει σωστά. Στην αρχή χρησιμοποιήθηκαν τα C-130, μετά τα πυροσβεστικά αεροσκάφη, και στη συνέχεια πλοία! Μετά έγινε το αναμενόμενο. Την νατοϊκή επιτήρηση ανέλαβαν οι Τούρκοι που έχουν νέα αεροσκάφη τα CN -235. Οι Τούρκοι, λοιπόν, άρχισαν να πετούν με “νατοϊκό καπέλο” και πηγαίνοντας προς νοτιοανατολική Μεσόγειο περνούν απ’ όλο το Αιγαίο με τις ευλογίες του NATO. Πως καλύπταμε το κενό της επιτήρησης στο Αιγαίο; Ακριβά. Κυρίως με πλοία τα οποία καταναλώνουν τεράστιες ποσότητες καυσίμων και δεν ήταν αποτελεσματικά. Αν δούλευαν τα αεροσκάφη, με ένα απ’ αυτά θα υπήρχε “δορυφορική” εικόνα όλου του Αιγαίου. Με δυο αεροπλάνα καλύπτεις όλο το 24ωρο. Κρίθηκε, λοιπόν, απαραίτητο ο εκσυγχρονισμός των αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας καθώς το κόστος ανακατασκευής του δίνει δουλειά σε εκατοντάδες εργαζόμενους, ενώ υπάρχει και έλεγχος των συνόρων. Παράλληλα τα χρήματα θα δοθούν τμηματικά και μεσομακροπρόθεσμα η ανακατασκευή τους θα επιφέρει μειώσεις στον συνολικό προϋπολογισμό των ενόπλων δυνάμεων.
Ποιες λύσεις εξετάστηκαν για την αντικατάσταση των Ρ-3Β, βασικά πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα σε σχέση με το Ρ-3Β; Εξετάστηκαν οι ακόλουθες επιλογές:
1.Πρόσκτηση νέου Αφους, με επιχειρησιακές δυνατότητες αντίστοιχες του Ρ-3. Πλεονέκτημα: η πρόσκτηση νέου Αφους. Μειονεκτήματα: το πολύ υψηλό κόστος. Οι δυνατότητες του Ρ-3 οι οποίες ανεβάζουν σημαντικά το κόστος εφόσον ενσωματωθούν σε έτερα Αφη αυτής της κατηγορίας, είναι η ανθυποβρυχιακή δυνατότητα, η δυνατότητα βολής όπλων και η δυνατότητα αυτονομίας σε πτήση. Εφόσον επιλέγονταν Αφος αυτής της κατηγορίας, θα απαιτείτο μεγαλύτερος αριθμός Αφων για το ίδιο επιχειρησιακό αποτέλεσμα λόγω της μικρότερης αυτονομίας των ανταγωνιστικών επιλογών, αλλά και σημαντικό κόστος για την πρόσκτηση των νέων υποδομών/ ανταλλακτικών, της εκπαίδευσης, καθώς και της ενσωμάτωσης των δυνατοτήτων βολής όπλων και ανθυποβρυχιακού πολέμου (Α/Υ), ήτοι τελικά, συνολικά υψηλότερο κόστος προγράμματος.
2.Πρόσκτηση νέου Αφους, με δυνατότητες χαμηλότερες του Ρ-3. Πλεονέκτημα: η απόκτηση νέου Αφους. Μειονεκτήματα: η απαίτηση πρόσκτησης νέων υποδομών και η αδυναμία κάλυψης βασικών επιχειρησιακών απαιτήσεων του ΠΝ (σημαντικότερες η βολή όπλων, η Α/Υ ικανότητα και η αυξημένη αυτονομία). Εφόσον επιλέγονταν Αφος αυτής της κατηγορίας, θα απαιτείτο μεγαλύτερος αριθμός Αφων λόγω της μικρότερης αυτονομίας των ανταγωνιστικών επιλογών, ενώ δεν θα καλύπτονταν το σύνολο των επιχειρησιακών απαιτήσεων του ΠΝ.
3.Πρόσκτηση P-3C από το USN και στη συνέχεια δομικός και επιχειρησιακός εκσυγχρονισμός τους. Πλεονεκτήματα: η διατήρηση του τύπου Αφους και των υποδομών / ανταλλακτικών που κατέχονται. Μειονεκτήματα: η εκτέλεση των εργασιών σε βιομηχανίες στις ΗΠΑ, ήτοι πολύ μικρή ή μηδενική συμμετοχή της εγχώριας βιομηχανίας και πρόσκτηση Αφων που δομικά είναι πολύ πιο επιβαρημένα από τα Ρ-3Β του ΠΝ. Επισημαίνεται, ότι στην πρώτη φάση των συζητήσεων η αμερικανική πλευρά επέμενε σε αυτή τη λύση για εμφανείς λόγους, καθότι δεν την υποχρεώνει να επενδύσει στην ελληνική αμυντική βιομηχανία, και η ελληνική πλευρά παραμένει σε μεγαλύτερο βαθμό εξηρτημένη για την μελλοντική υποστήριξη των Αφων. Τα γεγονότα που ανέστρεψαν την εν λόγω αρχική άποψη της αμερικανικής πλευράς, είναι η επιτόπου επιθεώρηση των Αφων από τεχνικό κλιμάκιο της κατασκευάστριας εταιρείας, που έλαβε χώρα μετά την κοινοποίηση της επιστολής της αμερικανικής πλευράς με τις αρχικές επιφυλάξεις για την επιλογή των ελληνικών Ρ-3Β (Μάιος 2013). Η εν λόγω επιθεώρηση κατέδειξε την καλύτερη κατάστασή τους συγκριτικά με τα παροπλισμένα αμερικανικά Ρ-3C, αλλά και η επιθυμία της ελληνικής πλευράς για μέγιστη δυνατή συμμετοχή της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας, που εξασφαλίζονταν μόνο με την επιλογή της λύσης Ρ-3Β. Η πολύ καλή κατάσταση των Ρ3Β επιβεβαιώθηκε και από την επιτόπου επιθεώρηση του τεχνικού κλιμακίου του USN που έλαβε χώρα τον Ιούνιο του 2014. Επίσης όπως έχει διευκρινίσει το USN τα πρώτα διαθέσιμα P3C θα είναι χωρίς επιχειρησιακή σουίτα και δομικά καταπονημένα καθώς θα προέρχονται από εκπαιδευτικές μοίρες.
4.Πρόσκτηση Αφων Ρ-3 από έτερους χρήστες που τυχόν τα αποσύρουν. Ομοίως με ανωτέρω συνυπολογίζοντας ότι σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να εγκριθεί από την κυβέρνηση των ΗΠΑ, η μεταπώληση των ΑΦΝΣ.
Γιατί το ΑΦΝΣ είναι επιχειρησιακά απαραίτητο για το ΠΝ
1.Στα πλαίσια των Ναυτικών Επιχειρήσεων, οι Ν. Δυνάμεις υποστηρίζονται από «Ναυτικά Ιπτάμενα Μέσα» ( Maritime Air Assets ) – Αεροσκάφη Ναυτικής Συνεργασίας (ΑΦΝΣ), Ελικόπτερα (Ε/Π) και UAVs – τα οποία εξοπλισμένα με τις κατάλληλες συσκευές/ όπλα δρουν ως πολλαπλασιαστής ισχύος. Τα μέσα αυτά επιτρέπουν την κάλυψη μεγάλων περιοχών σε μικρό χρόνο με αποτέλεσμα την εξοικονόμηση αριθμού μονάδων επιφανείας και του εμπλεκόμενου προσωπικού των καθώς και ωρών λειτουργίας των υφισταμένων μονάδων, τόσο σε εθνικό. όσο και συμμαχικό επίπεδο. Παράλληλα σε περιόδους κρίσεως, εξασφαλίζεται η διακριτική επιτήρηση και η διατήρηση της εικόνας των επιχειρήσεων.
2.Στο πλαίσιο της μελέτης Δομής Δυνάμεων του ΠΝ, η οποία εγκρίθηκε από το ΚΥΣΕΑ τον Μάρτιο του 2013, για την κάλυψη των επιχειρησιακών απαιτήσεων του ΠΝ σε ΑΦΝΣ υπολογίστηκε με βάση τον ΝΑΤΟϊκό αλγόριθμο CAL- Capability Assignment Logic, για την από αέρος επιτήρηση τριών περιοχών ενδιαφέροντος ήτοι Ιόνιο Πέλαγος, Αιγαίο Πέλαγος και Θαλάσσιο χώρο μεταξύ ν. Κρήτης και ν. Κύπρου, καθώς και για την παροχή μακράς ανθυποβρυχιακής προστασίας μίας δύναμης μεταφοράς ενισχύσεων, απαιτούνται 8 αεροσκάφη τύπου Ρ-3 ή 12 Αφη με υποδεέστερα πτητικά και επιχειρησιακά χαρακτηριστικά. Το ΑΝΣ ωστόσο αποφάσισε την απομείωση του αριθμού των ΑΦΝΣ σε 5 για συγκράτηση του κόστους πρόσκτησης. Δεδομένου ότι τα επιχειρησιακά έργα δεν μειώνονται, συνάγεται ότι τα εν λόγω ΑΦΝΣ θα πρέπει να έχουν τις καλύτερες δυνατές επιχειρησιακές δυνατότητες και πτητικά χαρακτηριστικά προκειμένου όπως ανταποκριθούν στον καλύτερο δυνατό βαθμό.
Το ΑΦΝΣ είναι υψηλή προτεραιότητα; Γιατί υλοποιείται πρώτο;
Το ΑΦΝΣ είναι ταξινομημένο στα υψηλής προτεραιότητας εξοπλιστικά προγράμματα, τόσο εντός ΠΝ με απόφαση ΑΝΣ υπ’ αριθμόν 33/9ης /27-2-2013, όσο και διακλαδικά με απόφαση ΣΑΓΕ υπ’ αριθμόν 3/34ης /24-12-13. Το σύνολο των προγραμμάτων υψηλής προτεραιότητας, έχει προγραμματιστεί στη βάση της δυνατότητας για υλοποίηση με τις προγραμματισμένες πιστώσεις εξοπλισμών των Ε.Δ. Το πρόγραμμα του Ρ-3Β υλοποιείται πρώτο, γιατί ολοκληρώθηκαν οι διαδικασίες που απαιτούνται από το θεσμικό πλαίσιο, και η υλοποίησή του ως ανωτέρω δεν στερεί την δυνατότητα υλοποίησης και των έτερων προγραμμάτων υψηλής προτεραιότητας εξοπλισμού των Ε.Δ., με την προϋπόθεση ότι τελικώς θα διατεθούν οι προγραμματισμένες στο πλαίσιο του κρατικού Π/Υ εξοπλιστικές δαπάνες.
Γιατί το ΠΝ επανήλθε στην λύση των Ρ-3Β;
Συνεκτιμώντας τα παραπάνω, μετά από ενημερώσεις από κατασκευαστές και το USN που διήρκεσαν επί μακρόν (5 έτη, ήτοι 2009-2013), το ΠΝ προέκρινε ως προσφορότερη επιλογή, την υλοποίηση προγράμματος ΑΦΝΣ με δομικό και επιχειρησιακό εκσυγχρονισμό των Αφων Ρ-3Β που διαθέτει, καθότι: α. Διατηρεί το τύπο Αφους, ήτοι τις υποδομές, την εκπαίδευση τις εγχώριες επισκευαστικές δυνατότητες και τα ανταλλακτικά (συνολικής αξίας πλέον των 60 εκ. €) σε χρήση, χωρίς να απαιτείται νέο κόστος πρόσκτησης αυτών. β. Επιλέγει τον τύπο Αφους (Ρ-3), με τις υψηλότερες επιχειρησιακές δυνατότητες έναντι των βασικών ανταγωνιστικών επιλογών. Επιπρόσθετα επιλέγει τα λιγότερο καταπονημένα Αφη αυτού του τύπου από τα διαθέσιμα στην διεθνή αγορά για εκσυγχρονισμό και επιχειρησιακή αναβάθμιση, ήτοι τα ελληνικά Ρ-3Β. Αυτό στοιχειοθετείται τόσο από τον αριθμό ΩΠ των υποψήφιων Αφων τ. Ρ-3, όσο και από τα προφίλ αποστολών που εκτέλεσαν. γ. Η λύση αυτή, περιέχει την μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας. Συνακόλουθα, επιτυγχάνεται η μεγαλύτερη δυνατή αυτάρκεια της ελληνικής πλευράς τόσο σε επισκευαστικά θέματα όσο και σε θέματα ενσωμάτωσης νέων δυνατοτήτων μελλοντικά.
Το χρονικό διάστημα των 7 ετών είναι ασύνηθες για πρόγραμμα ΑΦΝΣ;
Η διάρκεια του ελληνικού προγράμματος των Ρ-3Β, είναι τυπική διεθνώς για προγράμματα αυτής της κατηγορίας. Ενδεικτικά αναφέρονται τα ανάλογης διάρκειας προγράμματα ΑΦΝΣ τύπου Ρ-3 των Ταϊβάν, Καναδά και Νορβηγίας. Η προκριθείσα λύση του προγράμματος των Ρ-3Β, εξασφαλίζει στο μέτρο του εφικτού την επιχειρησιακή παρουσία του ΠΝ με ΑΦΝΣ στην περιοχή ενδιαφέροντος για το χρονικό διάστημα ολοκλήρωσης του προγράμματος και πως; Στο πρόγραμμα προβλέπεται η ενεργοποίηση ενός Αφους «ενδιάμεσης λύσης» για πλέον των 2000 ΩΠ, προκειμένου να υλοποιηθούν δράσεις, όπως η αεροπορική επιχειρησιακή παρουσία του ΠΝ στην Ανατολική Μεσόγειο το συντομότερο δυνατό (εκτίμηση Β εξάμηνο 2016) και η επανεκπαίδευση και επαναπιστοποίηση του προσωπικού του ΠΝ, πριν τη παραλαβή των πλήρως εκσυγχρονισμένων Αεροσκαφών.
Η προκριθείσα λύση είναι απευθείας ανάθεση, ή διακρατική συμφωνία;
Διαφορές των δύο επιλογών Η προκριθείσα λύση, είναι διακρατική συμφωνία με τις ΗΠΑ, μέσω των διαδικασιών FMS. Η υλοποίηση του προγράμματος θα εκτελεσθεί από τον κατασκευαστή των Αφων (Original Equipment Manufacturer and Design Authority-ΟΕΜ) προκειμένου να εξασφαλιστεί η μεγαλύτερη δυνατή ασφάλεια όσον αφορά τα παραδοτέα αντικείμενα, τόσο τεχνικά όσο και χρονικά και από πλευράς Π/Υ. Η τελική ευθύνη παράδοσης των αεροσκαφών από το κράτος των ΗΠΑ (USN), εγγυάται στον μέγιστο δυνατό βαθμό την υλοποιησιμότητα και την επιτυχή έκβαση του προγράμματος. Απευθείας ανάθεση θα αποτελούσε η επιλογή σύναψης σύμβασης μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και του ΟΕΜ των Αφων.
Στην περίπτωση αυτή, θα απουσίαζαν τα επιπρόσθετα πλεονεκτήματα των εξασφαλίσεων που προσφέρει η διακρατική συμφωνία με τις ΗΠΑ μέσω FMS ως κάτωθι: Διασφάλιση μη υπέρβασης προϋπολογισθέντος κόστους προγράμματος (NTE Prices) καθώς αξιοποιείται το ιστορικό αρχείο τιμών που διαθέτει το USN από αντίστοιχα προγράμματα με έτερους διεθνείς πελάτες του. Μεγάλη εμπειρία επιτυχούς υλοποίησης ανάλογων προγραμμάτων Εκμετάλλευση των υποδομών του USN (προσωπικό, εργαστήρια) για την εκτέλεση δοκιμών / ελέγχων της ολοκληρωμένης ηλεκτρονικής σουίτας. Η μόνη διαδικασία μέσω της οποίας δύναται να πιστοποιηθεί η ολοκληρωμένη πλατφόρμα. Διατήρηση των ποιοτικών προτύπων της πλατφόρμας που τηρούσε στο παρελθόν η Μοίρα.
Το P-3B Orion διαθέτει:
1.Την μεγαλύτερη εμβέλεια, αυτονομία (14 ώρες).
2.Την μεγαλύτερη χωρητικότητα και δυνατότητα μεταφοράς όλων των σύγχρονων αισθητήρων και συστημάτων Ναυτικής επιτήρησης, ανθυποβρυχιακού πολέμου, προσβολής στόχων επιφανείας, ISR (Intelligence, surveillance and reconnaissance) και SAR.
3.Μοναδική δυνατότητα μεταφοράς μεγάλου οπλικού φορτίου και στους δέκα σταθμούς των πτερύγων του.
4.Ολοκληρωμένο σύστημα αυτοπροστασίας που αυξάνει την επιβιωσιμότητα του σε περιβάλλον αεροπορικών απειλών όπως αυτό του Αιγαίου.
Οι αποστολές ναυτικής συνεργασίας και επιτήρησης έχουν μεγάλες απαιτήσεις σε:
1.Εμβέλεια
2.Αυτονομία
3.Επιχειρήσεις σε χαμηλό ύψος
Το P-3B Orion:
1.Βέλτιστο για Αιγαίο, Ανατολική Μεσόγειο, Αδριατική.
2.Ευέλικτο και μεγάλη αυτονομία.
Συνεπώς, παρέχει πλήρη κάλυψη όλων των αποστολών. Το P-3B Orion θα έχει συνεχή επιχειρησιακή λειτουργία μέχρι και το 2040 αφού δεκάδες είναι οι Ένοπλες Δυνάμεις άλλων κρατών μελών που αναγνωρίζουν την υψηλή αξία του αεροσκάφους. Τον Οκτώβριο του 2015 δόθηκε η προκαταβολή του ελληνικού δημοσίου.
Το πρόγραμμα δομικής αναβάθμισης περιλαμβάνει:
1.Νέες πτέρυγες και οριζόντιο ουραίο.
2.Αντικατάσταση δομικών υλικών για 15.000 + ώρες επέκταση ορίου ζωής.
3.Σημαντική μείωση του κόστους συντήρησης με κατακόρυφη αύξηση των διαθεσιμοτήτων.
Η διακρατική συμφωνία:
1.Λειτουργεί ως πρόσθετη ομπρέλα διαφάνειας.
2.Έγκαιρη και ολοκληρωμένη παράδοση των αεροσκαφών σε 18 μήνες από τη στιγμή που ξεκινήσουν οι εργασίες.
3.Χαμηλό ρίσκο.
4.Μοναδική τεχνογνωσία.
5.Εξαιρετική εν συνεχεία υποστήριξη.
6.Εγγύηση για το δίκαιο και λογικό των τιμών.
Πηγή: defencenews.gr
