Ποια είναι η “γαλέρα” του Στόλου; Απίστευτες καταγγελίες για όσα γίνονται σε πολεμικό πλοίο
Το κείμενο που έφθασε στο Onalert είναι γραμμένο όπως θα διαπιστώσετε από άνθρωπο που γνωρίζει άριστα τους κανονισμούς ,τις διαταγές και τον νόμο. Τα όσα περιγράφει ότι συμβαίνουν σε πλοίο του Στόλου μοιάζουν απίστευτα αλλά αποδεικνύονται με έγγραφα που ο συντάκτης έχει στην κατοχή του. Αν πράγματι λοιπόν αποδείξει όσα ισχυρίζεται στο κείμενό του τότε κάποιος από τον Στόλο θα πρέπει να μας διαφωτίσει γιατί δεν έχει ακόμη παρέμβει κάποιος για να κάνει την “γαλέρα” κανονικό πολεμικό πλοίο. Μέχρι σήμερα ίσως να είχαν την δικαιολογία ότι δεν γνώριζαν.
Το κείμενο για την “γαλέρα”:

Σύμφωνα με το Σύνταγμα, όπως αυτό ερμηνεύεται από τα Δικαστήριά μας και από την επιστημονική μας θεωρία, η Ιδιωτική Ζωή, το Δικαίωμα του Αναφέρεσθε καθώς και η Προηγούμενη Ακρόαση του Διοικουμένου είναι λίγα από τα πολλά προστατευόμενα Συνταγματικά Δικαιώματα από το πλέγμα των άρθρων (4-25) του Κοινωνικού Κράτους Δικαίου του Συντάγματός μας.
Ειδικότερα, όσον αφορά τους Αξιωματικούς / Υπαξιωματικούς των Ε.Δ. είναι γεγονός ότι αυτοί δεν απολαμβάνουν την «ποσότητα Ιδιωτικής Ζωής» που απολαμβάνει ένας πολίτης, γεγονός που έχει αναγνωρίσει η Πολιτεία δια του Ανωτάτου Διοικητικού Δικαστηρίου της έως και πολύ πρόσφατα. (βλ ΣτΕ 2193/2014)
Πως οριοθετείται όμως το Συνταγματικό Δικαίωμα της Ιδιωτικής Ζωής του Στρατιωτικού; Μέχρι σε ποιο σημείο ο εκάστοτε Διοικητής / Κυβερνήτης έχει το «δικαίωμα» να διαρρηγνύει αυτό το δικαίωμα των υφισταμένων του χωρίς να «δίνει λόγο πουθενά» δεδομένου ότι τέτοια πράξη σε «status negativus» δικαίωμα αντιμετωπίζεται «αγώγιμα» κατά τις παραδόσεις των Συνταγματολόγων της Ελληνικής Πολιτείας; Η απάντηση είναι πως ο Στρατιωτικός (Αξιωματικός / Υπαξιωματικός) απολαμβάνει το δικαίωμα να «ζήσει» ιδιωτικά και με την οικογένειά του (κι άλλος θεσμός Συνταγματικά προστατευόμενος) μετά την οριοθέτηση από τα αρμόδια όργανα της Πολιτείας των στρατιωτικών του υποχρεώσεων. Αυτές είναι, εκτός από το ωράριο 07:00 – 15:00, οι διενέργεια ασκήσεων (π.χ. Παρμενίωνας, Καταιγίδα, Αιγιαλός, Περισκόπιο κλπ…κλπ..) καθώς και η εκτέλεση υπηρεσιών / βαρδιών εντός των στρατιωτικών υπηρεσιών.
Σοφά λοιπόν η Ελληνική Πολιτεία, δια του ΥΠΕΘΑ, με σχετική διοικητική πράξη (αρ.Πρωτ.34 από 26 Ιουλ 2011 Απόφαση ΥΕΘΑ) αλλά και το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού, [αφού εν προκειμένω δικοί του Αξιωματικοί ανέλαβαν ρόλο νομοθέτη και ερμηνευτή του Δικαίου,] με σχετική διαταγή (Φ. 400/10/11/Σ.28088/18 Αυγ 11 / ΓΕΝ / Β3-Ι), καθιέρωσε ΑΝΩΤΑΤΑ όρια εκτέλεσης υπηρεσιών / βαρδιών για το στρατιωτικό προσωπικό, όπερ σημαίνει ότι το στέλεχος, μετά από την εκτέλεση όλων των παραπάνω υποχρεώσεων έναντι της υπηρεσίας ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ (υπενθυμίζουμε ότι «δικαίωμα» είναι η εξουσία που δίνει το κράτος στο πρόσωπο) να «ζήσει» το υπόλοιπο διάστημα κοντά στις βιοτικές του ανάγκες και δη στην οικογένειά του. Δηλαδή ΚΑΝΕΙΣ δεν μπορεί να «θραύσει» τα προειρημμένα «ανώτατα όρια». Αν τα πράγματα ήταν διαφορετικά το ΥΠΕΘΑ και το ΓΕΝ πολύ απλά θα έλεγαν ότι οι βάρδιες κατανέμονται κατά κρίση Κυβερνητών….τόσο απλά. Επιπλέον, ένα ξεκούραστο προσωπικό αποδίδει διπλάσια και δεν διακυβεύεται η ασφάλεια υλικού και προσωπικού από ενέργειες ενός κουρασμένου ανθρώπου.
Γίνεται όμως έτσι; Σέβονται οι Διοικητές / Κυβερνήτες τους θεσμούς και το τυπικό / ουσιαστικό Δίκαιο της Ελληνικής Πολιτείας καθώς και της υπερνομοθετικής ισχύος διεθνή δικαιϊκά μορφώματα;
Οι έγκυρες εξ’εγγράφων πληροφορίες δίνουν αρνητικό αποτέλεσμα.
Για παράδειγμα, σε Διοίκηση του Αρχηγείου Στόλου υφίσταται πλοίο που μάλλον προσομοιάζει με Ρωμαϊκή Γαλέρα. Εκεί ο Κυβερνήτης, προτίμησε να υπερκεράσει τον όρκο του περί της υπακοής στο Σύνταγμα και τους Νόμους του Κράτους, τους οποίου ΟΦΕΙΛΕΙ να γνωρίζει ως «ασκών εξουσία», και παρά τα προβλεπόμενα για την ασφάλεια του πλοίου και το ηθικό του προσωπικού, απέσπασε τόσο κόσμο εκτός πλοίου τους καλοκαιρινούς μήνες, όσο «χρειαζόταν» ώστε τα αγήματα πυρκαγιάς να έχουν άτομα με διπλό ρόλο, καθώς και το υφιστάμενο προσωπικό να εκτελεί υπηρεσίες παραπάνω από τα ανώτατα καθιερωμένα όρια υπηρεσιών.
Υπήρξε προσωπικό το οποίο ζήτησε με Αναφορές την επιστροφή στην νομιμότητα αλλά παρά του Συνταγματικού Δικαιώματος του αρ.10 αυτές εντέχνως χειρίστηκαν ως «αναφορές παραπόνων» και όχι ως «Αναφορές Προσωπικού» προκειμένου να «μπλέξουν» στις 15ήμερες αναμονές εξέτασης από κάθε βαθμό, διαδικασία που προβλέπεται μόνο για προσφυγές κατά επιβαλλομένων ποινών / διαταγών. Εννοείται ότι κάθε φορά οι αναφερόμενοι / διοικούμενοι υπογράμμιζαν και επικαλούνταν τον τρόπο με τον οποίο έπρεπε να προωθηθούν τα αιτήματά τους, προκειμένου να λάβει γνώση το ΓΕΝ και το ΥΠΕΘΑ αλλά επί ματαίω, αφού ποτέ τέτοια αναφορά δεν «έφτασε» στον προορισμό της.
Ο Ύπαρχος δε, κινούμενος στα ίδια όρια αντιμετώπισης του υφισταμένου νομικού πλαισίου, δεν δίστασε να απαγορεύσει το δικαίωμα λήψης ανταποδοτικής αργίας από εκτέλεση υπηρεσίας, επειδή βρέθηκε κάπου δυσμενές γι’αυτόν σχόλιο…Ο ίδιος, δε, Ύπαρχος, συνεπικουρώντας τον Κυβερνήτη του χρησιμοποιεί μεθόδους επιβολής ποινών τρίτου κόσμου, καθώς όταν ο Κυβερνήτης επιβάλει ποινή σπεύδει άμεσα και αυτός να ξαναποινολογήσει το προσωπικό παρά τις ισχύουσες Αρχές Προστασίας των Διοικουμένων, γεγονός που προβλέπεται άλλωστε και σε Στρατιωτικά κείμενα.
Οι απαντήσεις δε του Κυβερνήτου καθώς και του Διοικητού ούτε λίγο ούτε πολύ, ή μάλλον ρητά και καταφανώς, δηλώνουν ΕΓΓΡΑΦΩΣ ότι «οι ενέργειες του Κυβερνήτη να μην λαμβάνει υπόψη το ΓΕΝ και το ΥΠΕΘΑ και να ενεργεί κατά βούληση «είναι θεμιτές / θεσμικές και επιτρέπονται παρεκκλίσεις επί των διατασσομένων»!!! (Το έγγραφο το είδαμε….)
Δηλαδή, πρέπει να ξεχάσουμε ότι ξέραμε μέχρι σήμερα για την Αρχή της Νομιμότητας και την υπαγωγή των διοικητικών οργάνων στους Νόμους και στα Ψηφίσματα του Κράτους, καθώς, όπως διαπιστώνεται με ΕΓΓΡΑΦΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ υπάρχουν ανάμεσά μας Κυβερνήτης και Διοικητής που «μπορεί» να αποφασίζει εκτός των επιβαλλομένων ορίων.
Το θέμα όμως έχει και συνέχεια γι’αυτούς που «τόλμησαν» την εφαρμογή των Νόμων και των Συνταγματικών Αρχών καθώς παρατηρήθηκε ένας άνευ προηγουμένου πειθαρχικός έλεγχος ανατολικού τύπου όπου η κάθε ποινή γράφεται σβήνεται, ξαναγράφεται, ξανασβήνεται και στο τέλος, προκειμένου, να ασκηθεί η μέγιστη ψυχολογική βία στον Υπαξιωματικό, διατάσσεται ΕΔΕ για τα ίδια παραπτώματα για τα οποία επεβλήθη ποινή και εν συνεχεία διεγράφη και στην συνέχεια της συνέχειας, παρά της υφιστάμενες Ευρωπαϊκές και Εθνικές Αρχές αντιμετώπισης του Διοικουμένου τα πάντα ξαναρχίζουν από την αρχή.
Σε άλλη περίπτωση, δε, και πάντα στο ίδιο πλοίο, διαβάσαμε «εγκαλητήριο» γιατί ο Υπαξιωματικός ζήτησε από τον Κυβερνήτη μια «διευκρίνιση» εγγράφως. Ο Κυβερνήτης έκρινε ότι «άλλο» εννοούσε με την ερώτηση αυτή, «άλλο» υπονοούσε και «άλλο» έγραψε ο Υπαξιωματικός, οπότε «ας τον τιμωρήσουμε καλού κακού» και έτσι επεβλήθη ποινή (Π-15 παρακαλώ..) για το «άλλο» που «νόμιζε» ο Κυβερνήτης.!!!
Θέλετε κι άλλο; Τιμωρήθηκε Υπαξιωματικός – πάντα από τον εν λόγω Κυβερνήτη – ο οποίος «παραλίγο» να παραβιάσει (δεν την παραβίασε βέβαια) την τετράωρη ετοιμότητα του πλοίου, η οποία ουδέποτε ενεργοποιήθηκε και ουδέποτε ο Υπαξιωματικός, ως εκ τούτου δεν τέλεσε καμία αντικειμενική υπόσταση πειθαρχικής παραβάσεως!!! Επιπλέον, δε, η διαδικασία απολογίας του εγκαλουμένου προσωπικού, όπως προκύπτει από υφιστάμενα έγγραφα, δεν εκλαμβάνονται ως «δικαίωμα προηγούμενης ακροάσεως» το οποίο ασκείται με τον προσφορότερο τρόπο για τον διοικούμενο, αλλά ως περιορισμός και υποχρέωση..!!! Και το καλύτερο….όλα αυτά δηλώνονται εγγράφως και τα έγγραφα είναι υποστατά και υπάρχουν…!!!
Για το θέμα έχει ενημερωθεί ο Υπαρχηγός Στόλου ο οποίος, αναμένεται, να πράξει δεόντως, καθώς έχει ήδη ενημερωθεί για μια χαρακτηριστική περίπτωση, ενώ έτερος Υπαξιωματικός από 30 Αυγούστου 2014 έχει αιτηθεί σχετική ακρόαση και αναμένει την κλήση από τον Υ/ΑΣ, ενώ μέχρι σήμερα ακόμα περιμένει να κληθεί.
Όλα τα παραπάνω βέβαια προκύπτουν από έγγραφα και δεν χωρούν καμία αμφισβήτηση, ενώ υπογραμμίζεται ο μόνος σκοπός είναι να πληροφορηθεί η κοινή γνώμη (κι άλλο Συνταγματικό Δικαίωμα της Πληροφόρησης το οποίο σεβόμαστε και ως εκ τούτου ενημερώνουμε τους πολίτες…) για το γεγονός ότι αν Στρατιωτικός προσφύγει στα Διοικητικά Δικαστήρια με Αγωγή κατά του Νομικού Προσώπου που παρακολουθεί τέτοιους Κυβερνήτες, το ποσό που θα επιδικασθεί για τις, ως άνω, πράξεις όπως αυτές προκύπτουν, θα βαρύνουν του Έλληνες Πολίτες…Σε κάθε περίπτωση πρέπει να αναρωτηθούμε…..τα παραπάνω πρέπει να εκκληφθούν ως άγνοια εκ μέρους των πράξαντων ή ως ψήγματα άλλων εποχών;;; Θα επέμβει το Επιτελείο; Θα προστατευθεί το Προσωπικό; Θα παύσει η εκάστοτε Διοίκηση να χρησιμοποιεί τα διοικητικά εργαλεία προς άσκηση ψυχολογικής βίας κατά έντιμων υφισταμένων που επιθυμούν τα νόμιμα; Θα τηρηθούν το Σύνταγμα και οι Νόμοι του Κράτους ή μαζί με την τριήρη «Ολύμπιάς» να προσθέσουμε και μια καινούργια Ρωμαϊκή Γαλέρα στην οποία μόνο το τύμπανο και ο βούρδουλας λείπουν;;
Πηγή: Onalert